Ondertussen in Lourdes... (dag 2)

Uitslapen is hier duidelijk niet aan de orde... Vanaf zes uur hoorde ik op de gang deuren dichtslaan van mensen die blijkbaar al naar beneden gingen voor het ontbijt. De misvieringen beginnen hier dan ook al bij het eerste licht...!

Wij gingen toch 'pas' om kwart voor negen ontbijten maar waren daarmee bij de laatsten. We kregen een ontbijtmandje op tafel met baguettes en croissants, een fruitsalade en beleg. Daarna naar 'de' attractie: de grot. De rij was langer dan die voor de boomstammen in Bobbejaanland, maar met de rolstoel mochten wij weer 'voorsteken'. Dat is in Lourdes wel niet zoveel gezegd, want er zijn soms meer mensen in de 'rolstoelrij' dan in de gewone rij. Het ging toch iets sneller aan onze kant en dus konden we eindelijk ons rondje langs de grotwand en de bron maken. Vervolgens kaarsjes branden: met al onze eigen kaarsen en dan nog eens die 'op bestelling' hadden we letterlijk de handen vol.

Namiddag ging oma helemaal loos in de winkeltjes. Het aanbod religieuze merchandising is hier uitgebreider dan het doorsnee aanbod fan-artikelen van One Direction en Studio 100 gecombineerd, dus het kiezen van het juiste medaillon, de ideale miniatuurgrot en de perfecte kaars nam algauw een paar uurtjes in beslag.

Vanavond vonden we een leuk terrasje aan de rivier, met zicht op het fort en af en toe een iets verkoelend briesje. Dat was nodig, want die 34 graden hier is bij momenten echt puffen in de drukke en smalle winkelstraatjes. Na het eten moest er nog even via Skype worden gecheckt of aan het thuisfront alles in orde was met Snowy (ja, de hond des huizes). Daarna gingen we naar de kaarsjesprocessie kijken. Vanop het balkon voor de basiliek! Daar geraken was andere koek; amai mijn beentjes! Dat was fitness genoeg voor een week.

Na afloop was oma in haar nopjes dat we op het plein een priester tegenkwamen die zegeningen uitsprak. Morgen zweeft ze zeker zo licht als een veertje naar de mis van half tien. Ik wellicht iets minder.