3 dagen Londen: maandag, the one with the fire alarm

WAAAAA? Om 7u ’s morgens wakker worden – enfin, bijna tot tegen het plafond vliegen is juister omschreven – met een brandalarm in het hotel, dat is serieus verschieten. Zeker in een weekend waarin heel de wereld in de ban is van terroristische aanslagen en in Brussel dreigingsniveau 4 van kracht is.

Pas na een paar seconden beseffen we goed en wel wat er aan de hand is. We trekken onze jassen aan over onze pyama, vinden nog snel een paar schoenen en grabbelen onze handtas mee voor we de kamer uitgaan en de deur naar de trappenhal zoeken. Heel wat hotelgasten staan aan de liften te wachten zie ik, maar ergens in mijn slaperige hoofd besef ik dat dat geen goed plan is.

Pas nadat we de eerste 2 trappen zijn afgelopen, begin ik te beseffen: wij zitten op het 9de! Dit wordt een lange weg naar beneden! Voor en achter ons nog mensen in pyama, sommigen zelfs op blote voeten. Hoe lager we komen, hoe minder mensen we in de trappenhal tegenkomen. Is iedereen rustig blijven liggen, of staan ze allemaal te wachten aan de liften die je in een noodsituatie eigenlijk niet mag gebruiken? Ik weet het niet. Na ongeveer 2 minuten komen we ergens in de keukens uit, waar de nooduitgang naar buiten leidt. Twee hotelmedewerkers krijgen net bericht dat de situatie alweer onder controle is: rookontwikkeling in een kamer, maar dat is ondertussen opgelost. Iedereen mag met de lift terug naar boven.

Net iets meer dan 10 minuten nadat we uit ons bed werden gejaagd door het alarm, komen we terug op de kamer. Ontspannende citytrip? Het zit er blijkbaar niet in deze keer! Als de adrenaline wat is weggezakt, gaan we toch nog een paar uurtjes slapen.

De tweede keer opstaan is gelukkig iets minder sensationeel. Het is al onze laatste dag in Londen, dus moeten we de koffers inpakken en uitchecken. We laten onze bagage achter in het hotel, beginnen de dag met een Starbuckske en gaan daarna nog wat winkelen. We scoren nog wat toffe kleedjes en ik vind een prachtige jas die wat aan de dure kant is maar die ik toch niet kan weerstaan. Ach, je leeft maar één keer.

We eten nog iets bij Yo!Sushi (van die toffe bordjes op een lopende band!) en nadat we onze koffers hebben opgehaald in het hotel, gaan we naar het station. Ik wil absoluut de Harry Potter-winkel nog zien en Platform 9 ¾ in King’s Cross Station. Alleen al de inrichting van de winkel is schitterend gedaan en ik moet me inhouden om niet alles te kopen en onze living te transformeren in een Zweinsteindecor. Daar zou A. vast niet blij mee zijn…

Tijd om richting St. Pancras International te gaan. We kopen in het station nog wat eten voor tijdens de rit naar huis en gaan naar de vertrekhal. Het is er opvallend rustiger dan anders. Heel wat toeristen lijken Brussel toch liever te mijden. Wij merken in ieder geval weinig of niets van de veiligheidsmaatregelen als we aankomen, al was ik zelf liever ook nog wat in Londen gebleven.