48u in Valencia

Els werd 40 en dus zouden we een 'girls only' citytrip maken om dat te vieren. De keuze viel op Valencia, de Spaanse stad ongeveer halverwege tussen Barcelona en Malaga. Zon, strand, cultuur, tapas, paella en sinaasappels: wat wil een mens nog meer?

Na slechts 2 uur vliegen vanuit Charleroi (vlucht met Ryanair) landden we zondag in de late namiddag in het zonovergoten Valencia. Na een paar drukke weken had niemand van ons veel tijd gehad om de trip voor te bereiden, maar een snelle blik op het metroplan van de stad had ons wel geleerd dat de metro een snelle en goedkope manier was om in het hotel te geraken. Voor nog geen 2 euro per persoon konden we met lijn 3 of 5 naar het stadscentrum en van daaruit nog zo'n 500 meter te voet naar het hotel.

We hadden 2 kamers geboekt in Hotel Dimar. Modern, grote kamers en ideaal gelegen in de buurt van de oude stad en ook op wandelafstand van "Ciudad de las Artes y las Ciencias"; een hypermodern kunst- en wetenschapspark met verschillende musea, een planetarium en één van de grootste aquariums in Europa.

Na het inchecken lokten het gezellige geroezemoes en de heerlijke geuren die de straat opdreven ons naar de Mercado Colon, een oude markthal die nu wordt ingenomen door restaurants en bars. We installeerden ons op een terrasje en bestelden een assortiment tapas en een verfrissend drankje. Zalig!

We wandelden nog wat door de aangrenzende straatjes, keken rond in één van de massaal aanwezige "El Corte Inglès" shoppingcentra en sloten de avond af met knapperige kip en een maïskolf bij Kentucky Fried Chicken. Niet erg Spaans, maar Els had een speciaal goestingske én we hadden 2 KFC-leken mee, dus daar moesten we toch iets aan veranderen! :-)

Op maandag wandelden we na een lekker ontbijtje via de Jardin del Turia naar de Ciudad de las Artes y las Ciencias. De Jardines del Turia vormen een groene zone doorheen de stad waarlangs het heerlijk wandelen is. Al is het niet zo simpel als het klinkt! Bepaalde paden zijn exclusief voorbehouden voor joggers, en ze kunnen er in Valencia blijkbaar niet om lachen als je hun sportieve ambities in de weg staat door op het gemakje over 'hun' joggerspad te kuieren. Valencia bleek op nog meer vlakken trouwens übersportief: zelfs in het park kwamen we een soort outdoor-fitnesszone tegen. Speelplein 2.0 zeg maar, waar de locals gretig gebruik van maakten. Ons gevoel voor evenwichtig was al na 30 seconden op één van de toestellen volledig in de war!

Aan het wetenschapsmuseum installeerden we ons op een terrasje en proefden we een horchata. Een typisch Valenciaans drankje van amandelmelk, water en suiker. Qua smaak niet echt slecht, maar de erg waterachtige samenstelling en de zoete nasmaak konden ons niet zo bekoren.

We wandelden nog tot bij Oceanogràfic, het grootste aquarium in Europa, dat eigenlijk bijna een hele zoo is. Krokodillen, vogels, pinguins, vlinders,... er zijn in totaal 11 habitats! Maar aangezien wij maar voor een blitsbezoek in de stad waren, zijn we niet naar binnen geweest. Voor wie meer tijd heeft, zal het zeker de moeite zijn. Wij kozen ervoor om naar het strand te gaan en daar op een terrasje iets te gaan eten.

Het enige nadeel was dat er geen metrostation in de buurt was, dus we moesten eerst een serieus stukje stappen vooraleer we de metro/tram tot aan het Malvarrosa-strand konden nemen. Het strand op zich was wel prachtig: niet teveel volk, mooi wit zand, zicht op een groot cruiseschip in de haven. We ploften neer op het eerste terrasje aan de boulevard en bestelden calamares en paella. Lekker, maar de bediening was een spektakel op zich. De aandacht van de obers trekken was bijna onmogelijk, verkeerde paella werd neergezet, bestek vergeten,... en dat terwijl het er nog niet eens zo druk was.

We lieten het uiteindelijk niet aan ons hart komen en ging na het eten nog een uurtje op het strand relaxen en vervolgens met de tram terug naar ons hotel. Even opfrissen en dan de oude stad in voor een tapastour!

Wat een toeval toen bleek dat de rest van ons gezelschap bijna allemaal mensen uit Alken waren. Die dan ook nog in hetzelfde hotel als wij logeerden...! De gids nam ons mee doorheen het historische centrum van Valencia, naar 3 verschillende tapaslocaties. Wij hadden de hapjes iets indrukwekkender verwacht. Ofwel hebben wij wat te hoge culinaire verwachtingen ontwikkeld na onze bezoekjes aan Sergio Herman?! We hadden ook gedacht meer uitleg over de stad zelf of de gebouwen te krijgen, maar die informatie spaart de gids wellicht voor één van de andere rondleidingen die hij geeft. We sloten de avond af met een lekker ijsje en slenterden terug naar ons hotel.

Dinsdag was meteen al onze laatste dag. Na het ontbijt wandelden we nog naar de Mercado Central (de grootste paprika's en radijzen die je ooit hebt gezien!), maar veel tijd konden we niet meer doorbrengen in de stad. We moesten om 14u00 terug op de luchthaven zijn voor onze vlucht naar huis. 

Bye bye Valencia!

Er zijn zeker nog dingen in de stad die de moeite waard zijn, dus misschien gaan we nog wel eens terug. Deze korte trip was leuk en met zeer fijn gezelschap, maar ook heel vermoeiend na een drukke periode met optredens. En mijn voetjes, die geraken het vele stappen op een citytrip maar niet gewend. Volgende keer dan maar met een hoover board?! ;-)